Το τραύμα επηρεάζει βαθιά εκείνους από εμάς που το έχουν γνωρίσει και, είτε είναι κρυφά κρυμμένο είτε σαφώς μπροστά μας, αυτό το άρθρο προσφέρει ένα χέρι βοηθείας αναγνωρίζοντας και αρχίζοντας να ανακάμπτει από το τραύμα.
"Μετά από όλα, όταν πέσει μια λίμνη σε μια λίμνη, το νερό συνεχίζει να τρέμει ακόμη και μετά την πέτρα έχει βυθιστεί στο κάτω μέρος."
Arthur Golden, Απομνημονεύματα μιας γκέισας
Η λέξη «τραύμα» (από την ελληνική λέξη tritosko, που σημαίνει «να τραυματιστεί») είναι καλύτερα κατανοητή, ίσως, ως κάτι που συμβαίνει που τραυματίζεται βαθιά για μας με κάποιο τρόπο. Το τραύμα έχει πολλές πλευρές και πρόσωπα και, όπως ένας ανελκυστήρας, έχει διαφορετικά όρια και διαφορετικά επίπεδα σοβαρότητας, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε μεμονωμένο τραύμα απαιτεί το δικό του ταξίδι ανάκαμψης. Οποιαδήποτε και όλη η ανάκτηση τραυμάτων αποδίδει δύναμη και ανταμοιβές.
Ακριβώς για να σημειώσω, για το τραύμα από το οποίο έχω ανακάμψει, έχω ξοδέψει χρόνο σε συμβουλευτική και έχω ερευνήσει και εξάσκησα αυτοβοήθεια στους τομείς της επούλωσης και της αυτο-φροντίδας. Έχω διαπιστώσει ότι η αποκατάσταση των τραυμάτων είναι μια βαθιά και θαυμάσια περιοχή της ζωής.
Αποδοχή
Ο λόγος που είναι σοφό να δεχτούμε το τραύμα είναι επειδή, κατά μία έννοια, η αποδοχή είναι ένα αντίδοτο στο τραύμα.
Το τραύμα φτάνει σε μας με μοναδικούς τρόπους: εισέρχεται στο σώμα και τη ζωή μας σε βαθιά πληγωμένους τρόπους που είναι πολύπλοκοι και σε αντίθεση με τον τρόπο που οι περισσότερες εμπειρίες εισέρχονται στη ζωή και το σύστημά μας.
Το τραύμα μπορεί να είναι ξαφνικό, συγκλονιστικό και τρομακτικό ή μπορεί να είναι μοναχικό, θλιβερό και πηγή απελπισίας. Η αδυναμία αναγνώρισης του τραύματος εκείνη τη στιγμή είναι μέρος του σύνθετου τρόπου που αντιμετωπίζουμε το τραύμα. η αποδοχή του τραυματισμού που υπάρχει στο σύστημά μας ή η ζωή του αργότερα αποτελεί βασικό στοιχείο για την εξάλειψη των επιπτώσεων του τραύματος, αφού αυτό που αμφισβητείται δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί και αυτό που γίνεται δεκτό μπορεί να διερευνηθεί.
Ανάκτηση (Re-cover-y)
Εάν καταργήσουμε τη λέξη «ανάκαμψη», φαίνεται σαν αυτό - την επανεμφάνιση (re-cover) και έχει το νόημα να επανεξετάσουμε κάτι, να καλύψουμε κάτι για άλλη μια φορά, να ρίξουμε μια νέα ματιά και να ανακαλύψουμε ξανά. Αυτή η επανεξέταση του τραύματος είναι ίσως το πιο οδυνηρό στοιχείο του τραύματος μετά την εμπειρία του ίδιου του τραύματος-είναι η έξοδος μετά την είσοδο, και πονάει στο δρόμο και πονάει στην έξοδο.
Ωστόσο, η εξερεύνηση του τραύματος δεν είναι ποτέ τόσο επίπονη όσο το βιώνουμε, αφού ήδη γνωρίζουμε ότι το έχουμε επιζήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Εξερευνώντας το τραύμα, βλέποντάς το ξανά με σαφείς και διορατικούς τρόπους, είναι η αρχή της ανάκαμψης του τραύματος και είναι όπου οι ανταμοιβές είναι κρυμμένες. Για να ανακάμψει από μια πληγή, πρέπει να γνωρίζουμε κάτι για την ίδια την πληγή, και να αποκτήσουμε γνώση του τραύματος, αν και επώδυνη, επιτρέπει λύσεις και θεραπεία.
Αυτοφροντίδα
Μερικοί από τους τρόπους που έχω θεραπεύσει τα δικά μου τραύματα βασίζονται σε μεγάλο βαθμό γύρω από την αυτο-φροντίδα.
Η αυτοεξυπηρέτηση σημαίνει να προσπαθούμε να εκπληρώσουμε τις ανάγκες του ατόμου που είμαι και ενδιαφέρεται να μάθω τι αισθάνομαι, εκφράζοντας και βιώνω - σκεφτείτε τον «εαυτό» ως άνθρωπο ή μικρό όντας που έχει ενέργεια και ζωή και έτσι εκφράζει, αισθάνεται, ζωντανεύει και ζει.
Εάν γνωρίζετε τι ο ίδιος διέρχεται ή έχει βιώσει, μπορείτε να είστε φίλος στον εαυτό σας και να συνδέεστε με αυτό. αν δεν γνωρίζετε και δεν διαχωρίζεστε - θα συνδεθείτε "που δεν σχετίζονται ή δεν γνωρίζουν (που είναι ένα κοινό στοιχείο που εμπλέκεται με το τραύμα) - είστε τυφλοί στις ανάγκες του εαυτού σε αυτή την περίπτωση.
Μπορεί να κάνετε πολύ καλά σε πολλούς ή σε ορισμένους τομείς της ζωής ή δεν μπορείτε. Το θέμα είναι ότι η αυτοεξυπηρέτηση απαιτεί γνώση του εαυτού που φροντίζει και εφαρμόζει την κατάλληλη φροντίδα και αν δεν είμαι «συνδεδεμένος» με τον εαυτό μου, υπάρχει ένα «μπλοκ» - ή τουλάχιστον μια πρόκληση. Έτσι, η αυτογνωσία είναι η βάση της αυτο-φροντίδας. Η αυτογνωσία απαιτεί επίσης συναίσθημα και γνώση για το ποιοι είμαστε και αυτή είναι η απάντηση και η πρόκληση σε ένα.
Αυτογνωσία
Η αυτο-φροντίδα και η αυτογνωσία αποτελούν τη βάση της αποκατάστασης των τραυμάτων. η βάση της αυτογνωσίας είναι αποδοχή.
Όταν δέχομαι ότι αισθάνομαι χαμηλός, θλιβερός ή είμαι πόνος, αρχίζω να ονομάζω τα συμπτώματά μου. Όταν αισθάνομαι σε αυτά τα συναισθήματα-κάνοντας ένα ήσυχο διάστημα και επιτρέποντας στον εαυτό μου να αισθανθεί σωματικά το σώμα μου, τις σκέψεις, την έκφρασή του-έρχομαι να μάθω τι τραύμα μου αισθάνεται και τι χρειάζεται.
Μπορώ να κλαίω, να σηκωθώ και να κάνω κάτι άλλο, μπορεί να βλάψει, ή μπορεί να είμαι μουδιασμένος. Λίγο όπως ο διαλογισμός, δεν ξέρω απαραίτητα τι υπάρχει σε αυτό το δωμάτιο του μυαλού μέχρι να φτάσω εκεί και όταν φτάσω εκεί, ίσως να θέλω να φύγω αμέσως: να μείνω εκεί όσο μπορώ, αφήνοντας για λίγο καιρό τότε η επιστροφή είναι τελικά ο τρόπος να κυριαρχήσει η επιθυμία να τρέξει.
Ελευθερία
Περνάμε μερικές φορές κάνοντας το εαυτό μας μακριά. η ανάρρωση των τραυμάτων είναι το αντίθετο. Η δύναμη που κερδίζεται από την αποκατάσταση των τραυμάτων, για μένα, έχει εμπλακεί σε τρόπους να αισθανόμαστε την απεριόριστη ομορφιά στα πουλιά και τον ουρανό και τη βροχή, να κατανοούμε το φως της ημέρας ως αγάπη και να εισέλθουμε σε έναν εσωτερικό κόσμο που είναι ατελείωτος.
Εάν μπορείτε να αρχίσετε σήμερα να αναγνωρίζετε και να δοκιμάζετε το τραύμα σας όπως είναι, να συμβιβάζεστε με την παρουσία του, αν αυτό σημαίνει ότι τρέχετε στον καλύτερο σύμβουλο που μπορείτε να βρείτε ή γεμίσετε ένα περιοδικό με λέξεις ή κραυγή για τον πόνο του , έχετε αρχίσει να θεραπεύετε και να ακολουθείτε ένα νέο και αποκαταστατικό μονοπάτι. Σου εύχομαι καλά.
Επικοινωνήστε μαζί μας: μοιραστείτε τις σκέψεις και τις ιδέες σας στην παρακάτω ενότητα σχολίων.
