Όταν βλέπετε μια όμορφη στιγμή που έχει καταγραφεί εγκαίρως και έχει αποθηκευτεί για να δείτε τις επόμενες γενιές, πόσο συχνά ρωτάτε τον εαυτό σας - ποιος πήρε τη φωτογραφία; Πιθανώς όχι αρκετά συχνά. Αυτή είναι μια μικρή ιστορία για τις κυρίες πίσω από την κάμερα που κατόρθωσαν να πετύχουν σε ένα πολύ ανδροκρατούμενο επάγγελμα. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα για τις γυναίκες που σήμερα αποκαλούμε τους δασκάλους της φωτογραφίας.
Berenice Abbott
Η Berenice Abbott ήταν μια αμερικανική φωτογράφος πιο γνωστή για την αστική φωτογραφία της. Η πιο αξιοσημείωτη δουλειά της είναι αυτή της αρχιτεκτονικής της Νέας Υόρκης. Φωτογράφισε μια σειρά από γειτονιές του Μανχάταν και κτίρια που καταστρέφονται τώρα, γεγονός που συμβάλλει στη μεγάλη αξία του έργου της. Στις αρχές της δεκαετίας, το πρώτο μεγαλύτερο έργο της στη Νέα Υόρκη δεν είχε καμία οικονομική υποστήριξη και υποστήριξε τον εαυτό της με τη διδασκαλία και την εμπορική φωτογραφία. Αυτό αργότερα εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο έργο της "Αλλαγή της Νέας Υόρκης" όταν προσλήφθηκε από το Ομοσπονδιακό Έργο Τέχνης.
Μαργαρίτα Μπούρκε-Λευκό
ΠηγήΟ Bourke-White ήταν φωτογράφος ντοκιμαντέρ, ο οποίος κέρδισε παγκόσμια φήμη, καθώς ήταν ο πρώτος αλλοδαπός φωτογράφος που επέτρεψε να φωτογραφίζει τη σοβιετική βιομηχανία. Είναι επίσης γνωστός ως ο πρώτος θηλυκός ανταποκριτής πολέμου και η πρώτη γυναίκα επέτρεψε να εργαστεί σε μια ζώνη μάχης κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Bourke-White απεικονίστηκε δύο φορές στον λαϊκό πολιτισμό, από τον Candice Bergen στην ταινία Gandhi και από τον Farrah Fawcett στην τηλεοπτική ταινία Double Exposure: The Story της Margaret Bourke-White. Οι περισσότερες από τις φωτογραφίες της στεγάζονται τώρα στο Μουσείο Τέχνης του Κλίβελαντ, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Νέα Υόρκη, στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου και στο Μουσείο Μπρούκλιν.
Τζούλια Μαργαρίτα Κάμερον
ΠηγήΗ Julia Margaret Cameron ήταν μια βρετανίδα φωτογράφος πιο γνωστή για τα πορτραίτα των διασημοτήτων της. Είχε μια μικρή καριέρα ως φωτογράφος και άρχισε να φωτογραφίζει στην ηλικία των 48 ετών, όταν πήρε μια φωτογραφική μηχανή ως δώρο γενεθλίων. Η δουλειά της δεν εκτιμήθηκε την ημέρα της, αλλά αργότερα έγινε ευρέως αναγνωρισμένη για τα πορτραίτα της. Η μεγάλη της ανιψιά Virginia Wolf την περιέγραψε ως κυρία Talent μεταξύ των αδελφών της, όπου η μία ήταν η Ομορφιά, η άλλη η Dash, αφού ο Κάμερον θεωρήθηκε ως το άσχημο παπάκι στο αδελφό τρίο.
Η Dorothea Lange
ΠηγήΟ Lange θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς φωτογράφους ντοκιμαντέρ και δημοσιογράφους φωτογραφιών όλων των εποχών. Είναι διάσημη για τις σοβαρές φωτογραφίες της που απεικονίζουν την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης. Ο Lange είχε εκπαιδευτεί στη φωτογραφία στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, παραιτήθηκε από την υποτροφία του Guggenheim και αποφάσισε να τραβήξει φωτογραφίες από τους Ιάπωνες-Αμερικανούς που εκδιώχθηκαν αναγκαστικά σε στρατόπεδα μετεγκατάστασης. Το 2008 ο Lange εισήχθη στην αίθουσα της φήμης της Καλιφόρνιας.
Ελένη Λεβίττ
ΠηγήΑυτός είναι ένας άλλος φωτογράφος του οποίου η δουλειά είναι αξιοσημείωτη λόγω της φωτογραφίας της πόλης της Νέας Υόρκης. Είναι μια αυτοδίδακτος φωτογράφος που έφυγε από το γυμνάσιο για να ασκήσει το πάθος της. Ξεκίνησε πρώτα ως εμπορικός φωτογράφος. Έχει μια πολύ μακρά ενεργή σταδιοδρομία που διήρκεσε πάνω από 70 χρόνια.
Cindy Sherman
ΠηγήΗ Cindy Sherman είναι Αμερικανός φωτογράφος και σκηνοθέτης ταινιών. Είναι διάσημη για τα εννοιολογικά πορτρέτα της και για την αμφισβήτηση ορισμένων θεμάτων σχετικά με το ρόλο των γυναικών στην κοινωνία. Τον Μάιο του 2011 μια από τις φωτογραφίες της πωλήθηκε στο Christi's της Νέας Υόρκης για πάνω από 3 εκατομμύρια δολάρια, που ήταν η δεύτερη υψηλότερη τιμή που πληρώθηκε ποτέ για μια φωτογραφία σε πλειστηριασμό. Κανονικά παίρνει φωτογραφίες του εαυτού της φορώντας διαφορετικά κοστούμια. Κάνει το μακιγιάζ και την ντουλάπα της για τη φωτογραφία μόνο από μόνη της. Ο Sherman αναφέρεται συχνά σε λαϊκό πολιτισμό από διάφορους καλλιτέχνες.
Καλύψτε τη φωτογραφία: www.artforbreakfast.com
