Δεν βλέπουμε συχνά ένα πραγματικά ανιδιοτελές πρόσωπο, κάποιον που θα υπερασπιστεί τις πεποιθήσεις τους και τα δικαιώματα των άλλων, ανεξάρτητα από το κόστος. Η Nasrin Sotoudeh είναι πραγματικά εμπνευσμένη.
Ενώ στις περισσότερες χώρες του κόσμου οι γυναίκες έχουν ίσα δικαιώματα στους άνδρες, αυτό δεν συμβαίνει ακόμα στο Ιράν. Παρά τις δεκαετίες των συγκρούσεων και των κινήσεων των δικαιωμάτων των γυναικών, οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι κάπως καταπιεσμένες και να υφίστανται διακρίσεις. Ακόμα και σήμερα απαγορεύεται να σπουδάσουν για την πλειοψηφία των πανεπιστημιακών τίτλων, δεν επιτρέπεται να εκλέγονται σε πολιτικές εκλογές, δεν τους χορηγούνται ίσα δικαιώματα γάμου ή διαζυγίου και αναγκάζονται να γίνουν κάτοχοι σπιτιών πριν από μια σταδιοδρομία, μεταξύ πολλών άλλα πράγματα που τους κάνουν να φαίνονται κάπως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Ο ανώτατος ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Χαμενεϊ, η ανώτατη αρχή του Ιράν, εξακολουθεί να πιστεύει ότι η ισότητα των φύλων ήταν «ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της Δυτικής σκέψης». Αυτός είναι ο κόσμος που γεννήθηκε η Nasrin Sotoudeh και αυτός είναι ο κόσμος που είναι αποφασισμένος να αλλάξει.
Εκτός από το γεγονός ότι είναι αφιερωμένη σύζυγος και μητέρα δύο, η Nasrin Sotoudeh, 50 ετών, είναι ιρανός δημοσιογράφος, εξέχων ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικηγόρος. Έχοντας υπερασπιστεί την πίστη της στην ισότητα και τα δικαιώματα των γυναικών παντού, ακόμη και με το τίμημα της ευημερίας και της ελευθερίας της, είναι επίσης μια απίστευτα εμπνευσμένη γυναίκα. Αυτή είναι η ιστορία της ...
Η καριέρα του Nasrin
ΠηγήΜε το μεταπτυχιακό δίπλωμα στο διεθνές δίκαιο από το Πανεπιστήμιο Shahid Behshti του Ιράν και έχοντας περάσει το πτυχίο που την εξασφάλισε να ασκήσει το δίκαιο το 1995, ο Nasrin Sotoudeh ήταν αποφασισμένος να κάνει τη διαφορά στον κόσμο.
Ήθελε να υποστηρίξει αυτούς χωρίς φωνή και να υπερασπιστεί τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα των ανθρώπων, ανεξάρτητα από το κόστος. Πριν από το 2003, ωστόσο, παρεμποδίστηκε να ασκήσει το δίκαιο από το Υπουργείο Πληροφοριών λόγω του γεγονότος ότι ήταν γυναίκα και γι 'αυτό επέλεξε να εργαστεί ως δημοσιογράφος, εστιάζοντας κυρίως στα θέματα των δικαιωμάτων των παιδιών και των γυναικών που βρίσκονται κοντά στην καρδιά της, τις διακρίσεις εναντίον τους στο Ιράν.
Όταν έμεινε τελικά ως δικηγόρος, η Sotoudeh επέλεξε να εκπροσωπεί τους ανθρώπους που καταδικάστηκαν για τη στήριξη του κινήματος των δικαιωμάτων των γυναικών, όπως οι φοιτητές, οι δημοσιογράφοι, οι δικηγόροι και κυρίως ο βραβευμένος με το Νόμπελ Ειρήνης Δρ Shirin Ebadi.
Πιστεύει και εξακολουθεί να πιστεύει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν πρέπει να καταδικαστούν για να εκφράσουν τη γνώμη τους και να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους καθώς και για τα δικαιώματα των άλλων. Έχει επίσης επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στην υπεράσπιση των ανθρώπων στους οποίους δόθηκε η θανατική ποινή για εγκλήματα που διέπραξαν ως ανήλικοι και επρόκειτο να εκτελεστούν κατά την ηλικία νομικής ευθύνης (η οποία είναι η ηλικία των εννέα για κορίτσια στο Ιράν).
Εκτός από την άσκηση του νόμου, η Sotoudeh δεν σταμάτησε ποτέ το έργο της για την εκστρατεία για τα δικαιώματα των γυναικών. Συμμετείχε σε αρκετές εκστρατείες για να επισημάνει το ζήτημα όλα αυτά τα χρόνια και το 2009 βοήθησε επίσης στη σύσταση του Συνασπισμού για τα Δικαιώματα των Γυναικών, το οποίο έφερε υπόψη τα δικαιώματα των γυναικών στις προεδρικές εκλογές της ίδιας χρονιάς.
Με τα χρόνια κέρδισε πολλά βραβεία για το συνεχιζόμενο έργο της, συμπεριλαμβανομένου του Διεθνούς Βραβείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2008, αν και η ιρανική κυβέρνηση εμπόδισε την Sotoudeh να εγκαταλείψει τη χώρα για να δεχθεί το βραβείο της.
Μέσα από τη δουλειά της, ο Sotoudeh απαίτησε «αλλαγές νόμων που δίνουν στις γυναίκες μισή αξία των ανδρών» και φώναξε για μια μεταρρύθμιση με την ελπίδα ότι οι ιρανικές γυναίκες θα απελευθερωθούν μια μέρα από αυτό που χαρακτήρισε ως «νόμιμη κράτηση».
Σύλληψη και φυλάκιση
Στις 4 Σεπτεμβρίου 2010, ο Sotoudeh συνελήφθη από ιρανικές αρχές και κατηγορήθηκε για τη διάδοση της προπαγάνδας έναντι του κράτους, παραβιάζοντας το hijab (ένας μουσουλμανικός νόμος που δηλώνει ότι οι γυναίκες πρέπει να καλύπτουν το κεφάλι τους με ένα μαντήλι όταν είναι δημόσιο) και ενεργώντας ενάντια στην εθνική ασφάλεια.
Μετά τη σύλληψή της, αρνήθηκε την πρόσβαση σε δικηγόρο, αρνήθηκε την εγγύηση και αρνήθηκε επίσης επισκέψεις από την οικογένειά της. Στις 9 Ιανουαρίου του επόμενου έτους, ο Sotoudeh καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 11 ετών, καθώς απαγόρευσε να ασκήσει το δίκαιο και να εγκαταλείψει τη χώρα για 20 χρόνια (αν και ένα εφετείο κατάφερε αργότερα να μειώσει την ποινή του σε 6 χρόνια φυλάκιση και 10 χρόνια απαγόρευση από το νόμο).
Σχετικά με το θέμα της φυλάκισής της, ο σύζυγός της, Ρεζά Χαντάν, δήλωσε: «Ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι το μόνο που έχει κάνει είναι να κερδίσει αυτή την τιμωρία υποστηρίζει τους πελάτες της. Ακόμη και όταν απειλήθηκε με σύλληψη, συνέχισε να στηρίζει τους πελάτες της με αντοχή και αποφασιστικότητα. Ο κόσμος πρέπει να την υποστηρίξει τώρα ».
Η φυλάκιση του Sotoudeh έφερε την προσοχή των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και δημιούργησε πολυάριθμες εκστρατείες που ζητούσαν την απελευθέρωσή της. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής της, πραγματοποιήθηκαν αρκετές διαμαρτυρίες, υπογράφηκαν αναφορές και πολλές διεθνείς πολιτικές ομάδες μίλησαν υπέρ της, καταδικάζοντας την ποινή της, αν και αυτό δεν έκανε τίποτα για να μετακινήσει τις ιρανικές αρχές.
Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής της, η Sotoudeh συμμετείχε σε δύο απεργίες πείνας για να διαμαρτυρηθεί για την άρνηση των επισκέψεων της οικογένειάς της, καθώς και για την άρση της παράνομης απαγόρευσης ταξιδιού για την 13χρονη κόρη της, οι οποίες και οι δύο τελείωσαν όταν οι αρχές εκπλήρωσαν τα αιτήματά της. Ενώ μπορεί να μην ήταν σε θέση να συνεχίσει το νομικό της έργο στη φυλακή, η Sotoudeh συνέχισε να υποστηρίζει τις πεποιθήσεις της και αρνήθηκε να ηττηθεί.
Το θάρρος και η καρδιά του Sotoudeh, ακόμη και σε τέτοιες δύσκολες περιστάσεις, αποτέλεσαν έμπνευση για τις γυναίκες στη χώρα της και συνέβαλαν να ενθαρρύνουν και να εμπνεύσουν περισσότερες γυναίκες να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους. Αυτό, σε συνδυασμό με το συνεχιζόμενο κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών στο Ιράν, αρχίζει τελικά να βοηθά τις γυναίκες να αποκτήσουν ίσα δικαιώματα στους άνδρες ομολόγους τους, ωστόσο υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος.
Ελευθέρωση
ΠηγήΣτις 18 Σεπτεμβρίου 2013, ο Sotoudeh απελευθερώθηκε τελικά νωρίς από τη φυλακή μαζί με αρκετούς άλλους πολιτικούς κρατούμενους. Μέχρι σήμερα δεν δόθηκε καμία εξήγηση για την απελευθέρωσή της, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι η Σοτουδέχ δόθηκε στην ελευθερία της λίγες μόλις ημέρες πριν ο νέος πρόεδρος του Ιράν πρόκειται να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες για τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
Από την απελευθέρωσή της η Sotoudeh έχει περάσει έναν πολύ απαιτούμενο χρόνο απολαμβάνοντας την οικογενειακή της ζωή. Έχει περάσει πολύς καιρός για να μιλήσει για τις εμπειρίες της και για την αδικία του ιρανικού δικαστικού συστήματος, να ευαισθητοποιήσει για την καταπίεση στη χώρα της και να συνεχίσει να αγωνίζεται για ισότιμα ανθρώπινα δικαιώματα. Ενώ η αλλαγή συμβαίνει σιγά σιγά και οι γυναίκες κερδίζουν όλο και περισσότερα δικαιώματα στο Ιράν, υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος και η Sotoudeh είναι αποφασισμένη να μην σταματήσει το έργο της έως ότου η διάκριση λόγω φύλου γίνει κάτι παρελθόν όχι μόνο στο Ιράν αλλά και παγκοσμίως .
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Nasrin Sotoudeh είναι μια εκπληκτικά εντυπωσιακή γυναίκα. Είναι σίγουρη σε αυτό που πιστεύει και είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε κάθε προσπάθεια για να προστατεύσει αυτές τις πεποιθήσεις και τα δικαιώματα όλων γύρω της. Νομίζω ότι είναι πραγματικά απίστευτο το γεγονός ότι βάζει όλους τους άλλους πριν από τον εαυτό της και είναι διατεθειμένος να προχωρήσει με κάθε τρόπο για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των άλλων. Είναι μια πραγματικά ανιδιοτελής γυναίκα που η καρδιά και η πεποίθηση παρέμειναν ακλόνητες ακόμη και στις πιο δύσκολες περιστάσεις.
Ενώ τα ζητήματα και η καταπίεση που αντιμετωπίζουν οι Ιρανοί γυναίκες μπορεί να είναι δύσκολο να προβληματιστούν για πολλούς από εμάς, εξακολουθούν να είναι ένα πολύ πραγματικό ζήτημα και χωρίς τη βοήθεια γενναίων γυναικών όπως η αλλαγή Nasrin Sotoudeh δεν θα έρθει ποτέ. Το θάρρος και η πεποίθησή της είναι πραγματικά εμπνευσμένα και η ιστορία της θα πρέπει να μας διδάσκει να υπερασπιστούμε τις πεποιθήσεις μας, ανεξάρτητα από το πόσο μικρό και να μιλάμε για εκείνους χωρίς φωνή.
Αν έχετε εμπνευστεί από την απίστευτη ιστορία της Nasrin Sotoudeh τότε μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για αυτήν εδώ: //en.wikipedia.org/wiki/Nasrin_Sotoudeh
Κάλυψη φωτογραφίας: www.kaveh-rk.net
