Βλέπω το Notebook γεμάτο με κλισέ και παθητικές γραμμές, αλλά υπάρχουν μερικοί που μπορώ να βρω αρκετά αξιοπρεπείς για να επιλέξω ως έξυπνοι ή / και χαριτωμένοι.
Δεν μπορείτε να ζήσετε τη ζωή σας για άλλους ανθρώπους. Πρέπει να κάνετε ό, τι είναι σωστό για σας, ακόμα και αν πονάει μερικούς ανθρώπους που αγαπάτε.
Μερικές φορές αυτό που κάνουμε θα βλάψει άλλους ανθρώπους, αλλά αν δεν έχουμε καμία πρόθεση να βλάψουμε, αν βρισκόμαστε ακριβώς στο δρόμο μας, πρέπει να παραμείνουμε σε αυτόν τον δρόμο και να συνεχίσουμε να περπατάμε. Είναι η απόλυτη δοκιμασία της εμμονής μας.
Όταν σκεφτόμαστε τον Νώε, κάνει και τα πάντα για τη δική του ευτυχία. Αλλά αυτό θέλουμε να κάνουν οι αγαπημένοι μας. Θέλουμε να κάνουν τα πράγματα που απολαμβάνουν.
Έμαθα ότι όλοι έχουμε το δικαίωμα να έχουμε τα μυστικά μας.
Μου πήρε πολύς χρόνος να πιστέψω σε αυτό. Και ναι, τελικά μπορώ να πω ότι δεν οφείλουμε σε κανέναν ολόκληρη την αλήθεια και τίποτα άλλο παρά την αλήθεια. Δεν υπάρχει τίποτα όπως 100% ειλικρίνεια και ανοιχτό. Είναι ανόητο να το απαιτήσουμε από άλλους ή από τους εαυτούς μας. Είναι ανόητο να κατηγορούμε κάποιον να κρατάει κάτι μόνο για τον εαυτό του ή να κρατά κάτι μακριά από εμάς ή να τροποποιεί τον τρόπο με τον οποίο παρουσίασε την πραγματικότητά του. Το κάνουμε σε καθημερινή βάση. Ονομάζεται ζωή. Μερικές φορές δεν μπορούμε να πούμε αλήθεια και μυθοπλασία. Μερικές φορές πιστεύουμε τα πράγματα σταθερά, αλλά αυτό δεν τα κάνει αλήθεια. Μερικές φορές τα πράγματα που είναι δύσκολο να πιστέψουμε είναι αλήθεια και τίποτα άλλο παρά αλήθεια.
Εδώ είναι το παράδειγμα μερικών απόλυτα σωστών ψεύσεων.
Ήμουν απλά για μια βόλτα. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ.
Ήταν να δεις τη Δεσποινίδα Allie. Τώρα ξέρετε ότι δεν επιτρέπεται. Είναι ενάντια στους κανόνες. Πηγαίνετε πίσω στο δωμάτιό σας. Όσο για μένα, πηγαίνω κάτω για να φτιάξω ένα φλιτζάνι καφέ και δεν θα επιστρέψω για λίγο. Μείνετε έξω από το πρόβλημα.
[Πηγαίνει στον πάγκο της Νοσοκόμου Esther και βλέπει ένα πλήρες φλιτζάνι καφέ].
Ένα άτομο μπορεί να συνηθίσει σε οτιδήποτε, αν δοθεί αρκετός χρόνος.
Λένε ότι οι άνθρωποι έχουν τη βάση της ευτυχίας, και σύντομα επιστρέφουν σε αυτό μετά από μεγάλη τραγωδία ή απεργία τύχης. Αλλά οι άνθρωποι είναι επίσης πλάσματα της συνήθειας και της προσαρμογής. Μπορούν να συνηθίσουν σε νέες συνθήκες. Και το συνηθίζουν. Αυτό ισχύει τόσο για το καλό όσο και για το κακό. Όταν πρόκειται για κακό, καταλήγουμε να το επιτηρούμε καλύτερα. Όταν πρόκειται για καλό, καταλήγουμε να το εκτιμούμε λιγότερο.
Είναι η πιθανότητα να με κρατάει, όχι η εγγύηση.
Δεν υπάρχουν εγγυήσεις στη ζωή. Ο θάνατος είναι το μόνο συγκεκριμένο πράγμα (μέχρι στιγμής). Δεν χρειάζεται να είστε σίγουροι για κάτι για να το ακολουθήσετε. Πρέπει να ξέρετε ότι μπορεί ή δεν μπορεί να συμβεί, αλλά προσπαθήσατε και προσπαθήστε.
Το πιο τρομακτικό πράγμα για την απόσταση είναι ότι δεν ξέρετε αν θα χάσουν ή θα σας ξεχάσουν.
Ελαφρώς τυρώδης αλλά αληθινή απόσταση μπορεί να πει - είστε εύκολο να ξεχάσετε ή αξέχαστες, αυτό είναι που είστε ...
Ψάχνετε για κάποιον που θα γεμίσει μαγικά αυτό το κενό. Αλλά κανείς δεν μπορεί να το κάνει αυτό αλλά εσείς.
Είστε ο υπεύθυνος για τον εαυτό σας. Υπάρχουν εξωτερικές επιρροές, και αν δεν είστε βουδιστές για να επιτύχετε το Nirvana, θα επηρεαστείτε από εξωτερικές δυνάμεις. Ακόμα, κανένα άλλο άτομο δεν μπορεί να σας θεραπεύσει. Κανείς δεν μπορεί να γεμίσει το εσωτερικό σας κενό. Μπορεί να λειτουργήσει προσωρινά μόνο ως φάρμακο.
Η καλύτερη αγάπη είναι το είδος που ξυπνά την ψυχή και μας κάνει να φτάσουμε για περισσότερα, που φυτεύει μια πυρκαγιά στις καρδιές μας και φέρνει ειρήνη στο μυαλό μας.
Η αγάπη πρέπει να είναι εμπνευσμένη. Στην καλύτερη περίπτωση, θα πρέπει να μας βοηθήσει να γίνουμε καλύτεροι. Και, και πάλι (ελπίζουμε, ελαφρώς) μη ρεαλιστική εικόνα της αγάπης που σας φέρνει πεταλούδες κοιλιάς και την ηρεμία του μυαλού. Είναι σαν οξύμορφο. Αλλά σε στιγμές αισθάνομαι ότι συμβαίνει. Είναι ακριβώς ότι αυτές οι στιγμές είναι φευγαλέες.
Μερικές φορές το μέλλον μας υπαγορεύεται από αυτό που είμαστε, σε αντίθεση με αυτό που θέλουμε.
Αυτό είναι ώριμη μιλώντας. Μερικές φορές παίρνουμε αυτό που νομίζουμε ότι μας αξίζει, μερικές φορές έχουμε λιγότερα ή χειρότερα. Παίρνουμε κάθε είδους πράγματα σε αυτή τη ζωή. Δεν πρέπει κανείς να περιμένει όλες τις επιθυμίες του να είναι ικανοποιημένοι, τουλάχιστον όχι συνεχώς.
Αρχικά, είχε μάθει να απολαμβάνει απλά πράγματα, πράγματα που δεν μπορούσαν να αγοραστούν και δυσκολευόταν να καταλάβει τους ανθρώπους που ένιωθαν διαφορετικά.
Κάποιος μπορεί να πει ότι τα καλύτερα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν. Ο άλλος θα υποστηρίξει ότι τίποτα δεν είναι ελεύθερο. Η αγάπη μπορεί να είναι εκατομμύρια φορές ευγενέστερη από τα χρήματα, αλλά η αγάπη μπορείτε να ζήσετε χωρίς (αν και όχι εύκολα) και τα χρήματα που δεν μπορείτε να ζήσετε χωρίς, κυριολεκτικά.
Θα μπορούσα να στηρίξω την περίπτωσή μου εδώ, αλλά θα προσθέσω ότι είμαι ο καταναλωτής εμπειριών, όχι προϊόντων, έτσι καταλαβαίνω τι λέει ο Νώε στην παραπάνω γραμμή.
Έτσι δεν θα είναι εύκολο. Θα είναι πολύ δύσκολο. Θα πρέπει να δουλεύουμε σε αυτό καθημερινά, αλλά θέλω να το κάνω αυτό γιατί θέλω εσύ.
Αυτή η γραμμή εισάγει κάποια προσπάθεια. Τέλος, παραδέχεται ότι η αγάπη δεν είναι μόνο κάτι που αναδύεται ή εξαφανίζεται μαγικά. Αν και, πρέπει να ομολογήσω, μερικές φορές (ακόμη και σε μένα) φαίνεται ότι λειτουργεί ακριβώς έτσι.
Η ποίηση, σκέφτηκε, δεν γράφτηκε για να αναλυθεί. είχε ως σκοπό να εμπνεύσει χωρίς λόγο, να αγγίξει χωρίς κατανόηση.
Δεν θα μπορούσα ποτέ να καταλάβω πότε ο δάσκαλος θέλει να αναλύσουμε κάθε στίχο. Και είναι παράξενο να φανταστούμε ότι μπορούμε να πούμε τι σκέφτηκε ο ποιητής και νόημα με κάτι. Είναι η αίσθηση, όχι η έννοια όταν πρόκειται για την ποίηση. Όταν πρόκειται για αγάπη, αισθάνεται πάρα πολύ. Αλλά τα συναισθήματα είναι άστατα, αν δεν προσθέσουμε κάποια σημασία σε αυτά.
Τα καλοκαιρινά ρομαντικά ξεκινούν για κάθε είδους λόγους, αλλά όταν όλα λέγονται και γίνονται, έχουν ένα κοινό πράγμα. Παίρνουν αστέρια, μια θεαματική στιγμή φωτός στους ουρανούς, φευγαλέα αναλαμπή της αιωνιότητας και σε ένα φλας έχουν φύγει.
Υπάρχουν στιγμές που είναι θεαματικές. Αν τους αγαπάμε μπορούμε να μετατρέψουμε τη ζωή μας σε μια εκπληκτική βόλτα.
Λιτο fe είναι απλά μια συλλογή από λίγες ζωές, κάθε μία έζησε κάθε μέρα.
Παίζουμε πολλούς ρόλους στη διάρκεια της ζωής μας. Επισκεπτόμαστε πολλές (ψυχικές) θέσεις. Μπορούμε να δούμε τις μέρες ως ξεχωριστές ζωές. Αλλά στο τέλος, υπάρχει πάντα κάποιο λεϊτοτίφ που βάζει όλες αυτές τις ιστορίες μαζί.
Ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει σε εμάς στο μέλλον, καθημερινά είμαστε μαζί είναι η μεγαλύτερη ημέρα της ζωής μου.
Αυτό μπορεί να είναι αληθές. Το μέλλον είναι αβέβαιο, αλλά οι μέρες που περνούν μαζί είναι χρόνος της ζωής του. Προς το παρόν, είναι.
Μόνο όσοι είναι άνετοι μεταξύ τους μπορούν να καθίσουν χωρίς να μιλήσουν.
Μεγάλες συνομιλίες και υπέροχα γέλια πρέπει να έχουν σε μια καλή παρέα, αλλά είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι, αν όχι πολύ οικείοι, προσπαθούν να αποφύγουν τη σιωπή. Θα προτιμούσαν να blabber και να συζητήσουν τον καιρό από το να μην πω τίποτα. Η σιωπή είναι άβολη, εκτός αν μπορείτε να είστε δίπλα ο ένας στον άλλο και να αισθάνεστε ευτυχισμένοι.
Η κράτησή της στην αγκαλιά μου ήταν πιο φυσική για μένα απ 'ό, τι η καρδιά μου.
Αυτό είναι το μελόδραμα, αλλά έχει ένα σημείο. Μερικές φορές νιώθεις άνετα με κάποιον. Τα πράγματα που συμβαίνουν μεταξύ σας δύο αισθάνονται φυσικά.
Αυτή είναι η χαρά μου εκεί. Όπου και να είναι, εκεί είναι το σπίτι μου.
Ναι, ελαφρώς αξιολύπητη, αλλά συγχωρήσιμη. Μερικές φορές νιώθουμε ότι το σπίτι μας είναι όπου και αν είναι το άλλο άτομο.
Αλλά πρέπει να πιστέψουμε ότι αυτή είναι η πραγματική αγάπη μόνο αν γνωρίζουμε ότι το άλλο άτομο αισθάνεται το ίδιο. Αν κάποιος δεν κυνηγάει το άλλο. Δεν μπορεί να είναι μόνο εκείνο που φιλοξενεί το άλλο. Και τα δύο άτομα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το άλλο κατά τη λήψη αποφάσεων και την οικοδόμηση του σπιτιού (εικαστικά μιλώντας).
Μερικές φορές, με όλες τις καλύτερες προθέσεις το σπίτι δεν είναι όπου η αγάπη είναι.
Και για να σώσετε το καλύτερο για το τελευταίο:
Young Allie: [μετά την αγάπη με τον Νώε για πρώτη φορά] Πρέπει να με kiddin '. Όλη αυτή τη φορά, αυτό είναι που έχω χάσει; Ας το ξανακάνουμε.
[μετά από την αγάπη όλη την ημέρα]
Νέος Νώε: Χμμμ. Θέλω κάποιες ... χαλάκια ... και λίγο μπέικον ... και κοτόπουλο.
Φωτογραφική κάλυψη: glloyd.com
